آرتروز کمر
آرتروز کمر و ستون فقرات شایع ترین بیماری التهابی و فرسایش ستون فقرات است که به دلیل آسیب مفاصل فاست (مفاصل اصلی ستون فقرات) رخ می دهد.
آرتروز نوعی بیماری التهابی مفاصل است که به علت فرسایش غضروف سر استخوان ها در محل مفاصل رخ می دهد.
آرتروز اغلب مفاصل ستون فقرات ، دست ، زانو و لگن را درگیر می کند.
در آرتروز کمر که اغلب در افراد میانسال و سالمند دیده می شود مفاصل ستون فقرات دچار فرسایش و ساییدگی شده که این وضعیت می تواند سبب ساییده شدن مهره ها بر روی هم و بروز مشکلاتی همچون درد و محدودیت حرکتی شود.
ساییدگی مهره ها بر روی هم علاوه بر درد و کاهش دامنه حرکتی می تواند موجب بروز استخوان سازی نابجا در محل مفاصل و بروز عوارض جدی تر و بیشتر برای فرد کند.
درد کمر مهم ترین مشخصه آرتروز کمر است که در مراحل اولیه بیماری دیده می شود.
در مراحل پیشرفته تر ممکن است حتی تکه ای از غضروف در محل مفصل شناور شده و با تحریک بافت های اطراف مفصل سبب بروز درد و التهاب شدید شود.
در صورت عدم درمان آرتروز کمر ممکن است مشکلاتی همچون تنگی کانال نخاعی برای بیمار ایجاد شده که این وضعیت سبب وارد شدن فشار به اعصاب نخاعی و بروز مشکلات ناشی از آن می شود.
این وضعیت موجب بروز درد، بی‌حسی و ضعف و گزگز کردن اندام ها می شود.
خوشبختانه در بسیاری از بیماران با روش های غیر تهاجمی همچون فیزیوتراپی کمر می توان علائم بیماری و عوارض ناشی از آن را تسکین داد.
آرتروز کمر و ستون فقرات یکی از شایع ترین مشکلات ارتوپدی در افراد سالمند است.
فرسایش تدریجی در نتیجه افزایش سن و وارد شدن فشار ناشی از وزن بر روی مهره ها مهم ترین عامل زمینه ای آرتروز کمر است.
کشیدگی و رگ به رگ شدن عضلات کمر در اثر وارد شدن استرس و فشار های تکراری نیز یکی دیگر از عوامل ایجاد کننده آرتروز کمر است.
پشت بدن و کمر و همچنین تحریک مفصل‌هایی می‌شود که پیش از این به دلیل ابتلا به آرتروز ستون فقرات آسیب دیده‌اند.
درد ناشی از آرتروز ستون فقرات در ناحیه کمر ممکن است به سایر اندام ها از جمله گردن ، شانه و دست ها نیز منتشر شود و مشکلات بیمار را افزایش دهد.
اختلال خواب یکی از مشکلات شایع افراد مبتلا به آرتروز است که به دلیل دردهای شبانه مفصلی رخ می دهد.
استراحت (نه بطور مطلق) و کاهش سطح فعالیت می تواند سبب فروکش کردن درد و سایر علائم بیمار شود.
بیمارانی که دچار اضافه وزن هستند لازم است که تحت نظر پزشک و با رعایت رژیم غذایی مناسب و ورزش های مخصوص که توسط متخصص فیزیوتراپی تایید شده اند وزن خود را کاهش دهند.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی مهم ترین بخش درمان آرتروز کمر است که توسط متخصص فیزیوتراپی در کلینیک فیزیوتراپی انجام می گیرد.
متخصص فیزیوتراپی با ارزیابی شرایط بیمار مناسب ترین برنامه تمرینی را برای بیمار تنظیم و به وی آموزش می دهد.
تمرینات تقویتی برای تقویت عضلات ضعیف شده و آسیب دیده و تمرینات کششی برای بهبود انعطاف پذیری و افزایش دامنه حرکتی و از بین بردن خشکی و سفتی کمر برای این منظور به بیمار آموزش دهد.
متخصص فیزیوتراپی از تکنیک های درمان دستی و کایروپراکتیک ، لیزر پرتوان ، شاک ویو و سوزن خشک نیز برای درمان آرتروز کمر استفاده می کند.
استفاده از کمپرس گرم در محل دردناک سبب افزایش جریان خون موضعی شده و از این طریق به تسکین درد کمک می کند.
گاهی پزشک متخصص برای محدود کردن حرکات کمر و کمک به تسکین درد بیمار استفاده از بریس و یا کمربندهای طبی را توصیه می کند.
اوزون تراپی یکی از درمان های نوین در درمان کمردرد ناشی از آرتروز است که با تحریک مفاصل آسیب دیده به ترشح کلاژن بیشتر به بهبودی بیمار کمک می کند.
با تجویز پزشک برای تسکین درد می توان از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ناپروکسن، دیکلوفناک و ایبوپروفن استفاده کرد.
تزریق داروهای استروئیدی در فضای اپیدورال در موارد شدید می تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.
لازم به ذکر است که تعداد دفعات این تزریق ها باید محدود باشد.
جراحی کمر و ستون فقرات تنها در مواردی که سایر روش ها نتوانند کمکی به کاهش مشکلات بیمار بکنند انجام می گیرد.
